Przekaż darowniznę
+48 735 469 430

Zanim trafisz do ośrodka odwykowego… – fazy hazardu

Który moment jest najlepszy, aby rozpocząć leczenie uzależnień od hazardu? I czy możliwe jest to, aby grać i nie uzależnić się? Okazuje się, że tak, wystarczy przestrzegać 7 zaleceń…

Leczenie uzależnień a błędy poznawcze

Niejeden ośrodek odwykowy leczący alkoholizm pełen jest osób, które mają problemy z emocjami. W przypadku hazardu do rozwinięcia się nałogu przyczyniają się raczej zniekształcenia poznawcze niż złe emocje.

Magdalena Rowicka, autorka książki pt. Uzależnienia behawioralne. Profilaktyka i terapia, zauważa, że błędy poznawcze to mechanizmy podtrzymujące uzależnienie od hazardu. Owe błędy to:

  • zaprzeczanie
  • iluzja kontroli
  • rozproszenie ja
  • nałogowe regulowanie uczuć
  • niewłaściwa ocena prawdopodobieństwa
  • tzw. prawie wygrana traktowana jak wygrana
  • heurystyka reprezentatywności – złudzenie gracza, który uważa, że bardziej prawdopodobne są układy chaotyczne niż uporządkowane
  • heurystyka dostępności – ocenianie zdarzeń, które są dostępne w pamięci jako bardziej prawdopodobnych
  • heurystyka zakotwiczenia
  • pozorne korelacje – gracz zauważa związek przyczynowo-skutkowy w zdarzeniach, które są od siebie niezależne

Fazy hazardu

  1. Faza zwycięstw – fascynujecie się grą i fantazjujecie o niej. Wygrana utwierdza Was w przekonaniu, że macie szczęście, niezwykłe umiejętności i talent do przewidywania oraz analizy. Gracz przecenia po prostu własne szczęście. Wygrana na tym etapie powoduje wejście w kolejną fazę. To dobry moment, aby udać się do specjalistycznego ośrodka odwykowego. Paradoksalnie, bardziej pożądana jest przegrana, bo przyczynia się często do bardziej obiektywnej oceny własnych szans.
  2. Faza strat – to naturalna konsekwencja częstego grania. Strata pieniędzy w grze powoduje chęć odegrania się. Gracz doszukuje się systemów. Analizuje, prowadzi zestawienia według kolorów, dni tygodnia. Jego zachowaniem rządzą jednak błędy poznawcze. Gracz przestaje myśleć racjonalnie. Pożycza pieniądze, sprzedaje biżuterię, samochody. To kolejne wyraźne symptomy, aby rozpocząć leczenie uzależnień.
  3. Faza desperacji – straty pogłębiają się. Gracz separuje się od rodziny, wyprowadza się z domu, traci pracę. Długi narastają, a niemożność ich spłacenia powoduje panikę. Pojawia się wyczerpanie psychiczne, poczucie winy. To kolejny dobry moment na to, aby odwiedzić ośrodek odwykowy. Specjalna terapia dla uzależnionych od hazardu może pomóc zapanować nad nałogiem i poskładać swoje życie w całość.
  4. Utrata nadziei – jeśli doszliście do tego momentu, to dopadło Was właśnie przeświadczenie, że nic nie możecie zrobić, bo długi są za wysokie, rodzina i przyjaciele odeszli, a życie nie ma sensu. Jednak odpowiednia terapia pozwoli Wam zrozumieć, że i na tym etapie jeszcze nie wszystko jest tracone. To też doskonały moment, aby odbić się od dna.

Jak się nie uzależnić?

  1. To tylko rozrywka – traktujcie grę jak rozrywkę i nie dopuszczajcie, aby stała się ona dla Was czymś więcej.
  2. Zdrowy stosunek do przegranej – nastawcie się na to, aby traktować przegraną jako element gry. Ustalcie zasady, aby po przegranej nie kontynuować grania. Najlepiej jest ustalić jeszcze przed rozpoczęciem gry możliwą do wygrania kwotę.
  3. Napięcie emocjonalne nie sprzyja grze – to prawda, dlatego unikajcie grania, jeśli czujecie, że jesteście w tzw. psychicznym dołku. Nie traktujcie grania jako sposobu na poprawę nastroju.
  4. Kontrola czasu – to ważne, aby nadzorować czas spędzany na grze. Jeśli poczujecie, że czas przeznaczany na grę karty albo w ruletkę wymyka Wam się spod kontroli i nagle orientujecie się, że godzina przeznaczona na grę zamieniła się niepostrzeżenie w kilka godzin, pora zacząć ustalać granicę i jej nie przekraczać. Być może jest to też czas na to, aby zdecydować się na leczenie uzależnień i odwiedzić ośrodek odwykowy specjalizujący się w terapii dla uzależnionych od hazardu.
  5. Czas z bliskimi – to proste, aby nie wpaść w nałogi hazardu, spędzajcie więcej czasu z rodziną i znajomymi. Często jest tak, że wpadnięcie w ramiona hazardu jest formą ucieczki od samotności czy problemów w relacji z innymi ludźmi. W hazardzie szukamy odskoczni, potwierdzenia swojej wartości czy też emocji. Tymczasem to samo mogą dać nam bliscy.
  6. Odpowiedni kompan – jeśli zauważycie pierwsze symptomy wpadania w nałóg hazardowy, udajcie się do kasyna z osobą, która nie ma problemu z grą.
  7. Zero pożyczek – to ważna zasada hazardowego abstynenta, aby nie pożyczać pieniędzy na grę. Z zaciągania długów raczej nie wychodzi nic dobrego, a szczególnie niebezpieczne jest zadłużanie się specjalnie na grę. Nawet jeśli przyjdzie Wam coś takiego do głowy, możecie to potraktować jako symptom, że czas na specjalistyczną terapię dla uzależnionych.

Lista wpisów