Leczenie zaburzeń

Leczenie bulimii

Bulimia to jedno z zaburzeń odżywiania, które nieleczone prowadzi do poważnych skutków ubocznych, często nieodwracalnych. Jest chorobą przewlekłą – w skrajnych przypadkach może skończyć się nawet śmiercią. Pod jej postacią kryje się zdecydowanie więcej niż to, co widzialne na pierwszy rzut oka. Początek rozwoju choroby zwykle ma swoje źródła w problemach o charakterze emocjonalnym. Nieleczona bulimia może trwać w ukryciu nawet do późnej dojrzałości. Obsesyjne skupienie myśli wokół jedzenia i własnej masy ciała uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Z uwagi na poważne szkody fizyczne i psychiczne, jakie niesie za sobą ta choroba – szybkie podjęcie leczenia bulimii jest niezbędne. Skuteczna terapia wymaga połączenia kilku różnych metod oddziaływania, które dobiera się do indywidualnych potrzeb i uwarunkowań psychicznych pacjentki. Czasami proces leczenia bulimii wspiera się porada psychologa i psychiatry lub psychodietetyka. Wysoką efektywnością cechuje się leczenie bulimii, gdzie pod okiem specjalistów przeplata się terapie indywidualne z grupowymi i rodzinnymi.

Bulimia – czym jest?

Termin bulimia pochodzi od greckich słów bous i limos, które oznaczają „byczy głód”. Bulimię stwierdza się przede wszystkim u nastolatek i młodych kobiet. Początek zachorowania występuje zazwyczaj później niż u osób z anoreksją, czyli około 18. – 24. roku życia. Zaburzenie to polega na koncentrowaniu całej uwagi wokół jedzenia i masy ciała, oraz występowaniu niekontrolowanych napadów tzw. żarłoczności, po których bulimiczka podejmuje czynności „przeciwdziałające skutkom” przyjętego pokarmu. To kompulsywne objadanie się zwykle ma miejsce w krótkim odcinku czasu, jednakże spożyte w trakcie takiego napadu kalorie mogą kilkukrotnie przekraczać dzienne zapotrzebowanie. Nierzadko zdarza się, że bulimia występuje u osób chorujących wcześniej na anoreksję, u których długotrwałe głodówki poskutkowały pojawieniem się niepohamowanego apetytu. Charakterystyczne dla tego zaburzenia zachowanie kompensacyjne przyjmuje formy prowokowania wymiotów, przyjmowania środków przeczyszczających lub stosowania restrykcyjnej diety graniczącej z głodowaniem. Wówczas należy zwrócić się o pomoc do specjalisty i podjąć leczenie bulimii, na przykład w specjalistycznym ośrodku leczeniu uzależnień.

Jakie są rodzaje bulimii?

Można wyróżnić dwa rodzaje bulimii: typ przeczyszczający i nieprzeczyszczający.

  • O typie przeczyszczającym bulimii mówimy w momencie, gdy po sytuacji nadmiernego przejadania się, osoba chora zaczyna prowokować wymioty i stosować środki przeczyszczające lub moczopędne.
  • Typ nieprzeczyszczający występuje wtedy, kiedy zaraz po wystąpieniu epizodu żarłoczności, osoba podejmuje różnego rodzaju ścisłe diety i głodówki.

Diagnoza bulimii

Właściwie zdiagnozowanie bulimii jest niezwykle istotne w podejmowaniu decyzji, co do dalszego leczenia. Rozpoznania dokonuje się na podstawie wywiadu pacjentki. Przede wszystkim należy uwzględnić aspekty takie jak stopień rozwoju choroby, jej nasilenie oraz czas trwania. Wstępna diagnoza najczęściej stawiana jest przez lekarza psychiatrę lub terapeutę uzależnień czy dietoterapeutę, który zaleca dalsze metody postępowania. Terapia kobiet chorych na bulimię jest leczeniem kompleksowym – powinna obejmować psychoedukację, psychoterapię i farmakoterapię. Zaburzenie to nie jest wcale łatwe do wykrycia. Waga osób chorych na bulimię często mieści się w granicach normy, a niepokojące zachowania, związane z przejadaniem się i przeczyszczaniem, bulimiczka zazwyczaj skutecznie i długotrwale ukrywa przed swoim otoczeniem. Często sama chora kobieta wypiera myśl o zaburzeniu. Dopiero, gdy zrozumie swój problem i zagrożenia z nim związane – decyduje się sięgnąć po profesjonalną pomoc. Wówczas możliwe jest rozpoczęcie leczenia bulimii, na przykład w ośrodku leczenia uzależnień.

Przyczyny bulimii

Nie ma tylko jednej udowodnionej przyczyny bulimii. Wiadomo jednak, że istnieją pewne czynniki, które zwiększają ryzyko jej wystąpienia. Wśród nich wymienia się m.in. narażenie na stres, niską samoocenę, atmosferę w rodzinie i uwarunkowania genetyczne. Nie bez znaczenia pozostaje kultura oraz wpływy społeczne – obecne wzorce urody wywierają presję posiadania szczupłej sylwetki, co negatywnie odbija się przede wszystkim na młodych kobietach.  Wskazuje się również na czynniki psychologiczne. Kobiety chorujące na bulimięczęsto cechują się chwiejnością emocjonalną, wysoką impulsywnością, wahaniami nastroju, negatywnym myśleniem oraz zwiększoną podatnością na stres. Ryzyko wystąpienia bulimii nasilają również drastyczne zmiany w życiu lub przeżyte traumy. Do pojawienia się zaburzenia przyczyniają się również czynniki rodzinne – trudności w komunikacji, przemoc, czy też uzależnienia mogą w dużej mierze sprzyjać wystąpieniu choroby. W naszym Ośrodku pracujemy na tym, co stanowi istotę bulimii: brak poczucia bezpieczeństwa, poczucie niskiej wartości, trudności w akceptowaniu siebie, brak zgody na własną słabość, brak zaufania do innych i do samych siebie, ciągłe wyrzuty sumienia, ogromny ból psychiczny, brak motywacji, brak sił i brak perspektyw. Oferujemy profesjonalne, leczenie bulimii oraz innych zaburzeń odżywiania.

Bulimia – objawy

Aby rozpoznać bulimię według klasyfikacji ICD-10, konieczne jest stwierdzenie przez lekarza występowania u osoby chorej trzech grup objawów:

  1. pacjentka koncentruje swoją uwagę wokół odżywiania się, staje się ono najważniejszym obszarem jej życia i występują u niej napady żarłoczności,
  2. pacjentka podejmuje wiele różnych działań kompensacyjnych, mających na celu „zapobiegać tuczącym skutkom” spożytego pokarmu – prowokuje wymioty, stosuje środki przeczyszczające lub hamujące apetyt, a nawet preparaty pobudzające pracę tarczycy, wprowadza głodówki,
  3. pacjentce towarzyszy także stałe, chorobliwe poczucie obawy przed otyłością, skoncentrowana jest na ocenie swojej aktualnej masy ciała i ustanawia limity swojej wagi znacznie poniżej odpowiedniej dla niej normy.

Bulimię stwierdza się, gdy epizody obżarstwa występują co najmniej dwa razy w tygodniu w ciągu trzech miesięcy. Rzadsze napady przejadania się nie wykluczają jednak zaburzenia – przeciwnie – wskazują na pierwsze niepokojące objawy i początek choroby. W większości przypadków bulimia ma silny związek z depresją. Obok wspomnianych wyżej objawów, dodatkowo wymienia się zaniżone poczucie własnej wartości, niezadowolenie ze swojego wyglądu, stany lękowe i nasilony stres. Brak umiejętności panowania nad jedzeniem w prostej linii wynika z nieumiejętności kontrolowania własnych emocji. Wystąpienie żarłoczności to swego rodzaju efekt „zajadania” trudnych w przeżywaniu stanów emocjonalnych. Bulimii towarzyszą często również inne objawy zaburzeń psychicznych, m.in. problemy ze snem, uzależnienia i czynności kompulsywne.

Bulimia – jak leczyć?

Podstawową metodą leczenia bulimii oraz innych zaburzeń odżywiania jest psychoterapia. Jednak w  przypadku nasilenia objawów i stanów zdrowia zagrażających życiu, wskazana jest hospitalizacja na oddziale internistycznym lub psychiatrycznym, a  nawet na oddziale intensywnej opieki medycznej. Zazwyczaj jednak pobyt w szpitalu jest krótki, a dalsze leczenie bulimii powinno odbywać się pod okiem psychoterapeuty, internisty oraz dietetyka. Celem terapii jest zmiana nieprawidłowych schematów myślowych, co ma prowadzić do zniesienia destrukcyjnych zachowań. Podstawowe obszary, na których pracuje terapeuta obejmują samoocenę, obraz własnego ciała oraz stosunek do jedzenia. Jeżeli wystąpi taka potrzeba, to stosuje się farmakoterapię. Leki zazwyczaj mają na celu redukcję nadmiernego apetytu lub też łagodzenie objawów zaburzeń współistniejących, np. depresyjnych czy lękowych. Najlepsze efekty leczenia obserwuje się, gdy terapia grupowa połączona jest z terapią indywidualną i rodzinną.

Leczenie bulimii

Leczenie bulimii wiąże się z wieloma korzyściami dla pacjentki. Przede wszystkim jej problem jest rozpatrywany indywidualnie, z uwzględnieniem osobistych przeżyć, problemów i przemyśleń. Opieka specjalistów, posiadających wieloletnie doświadczenie w pracy terapeutycznej, to najważniejszy element walki o zdrowie. Empatyczne podejście i profesjonalizm terapeutów pozwalają każdej pacjentce czuć się bezpiecznie. Dobór metod leczenia odpowiednio do sytuacji osoby chorej daje pewność wysokiej skuteczności.

Bulimia – jakie są skutki?

Bulimia jest chorobą, która niesie za sobą poważne skutki dotykające nie tylko sfery fizycznej, ale również psychicznej. Efektem częstego prowokowania wymiotów, stosowania środków przeczyszczających oraz nadmiernego objadania się, naprzemiennie z drastycznymi dietami, jest wystąpienie problemów ogólnomedycznych. Obok pojawia się często poczucie winy, wstyd i lęk. Wśród najczęściej obserwowanych powikłań wymienia się:

  • silne odwodnienie organizmu oraz zaburzenia elektrolitowe, które mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca,
  • ubytki szkliwa zębów,
  • powiększenie ślinianek,
  • poważne uszkodzenie gardła i przełyku, w skrajnych przypadkach prowadzące do pęknięcia ściany przełyku, co stanowi bezpośrednie zagrożenie życia,
  • zmiany skórne,
  • dolegliwości układu trawiennego, wywołane nadużywaniem środków przeczyszczających,
  • zaburzenia hormonalne i problemy z płodnością,
  • bóle i zawroty głowy,
  • zmęczenie i ospałość,
  • lęki, niepokój, zmienny nastrój.

Leczenie bulimii – dlaczego nasz ośrodek?

Oferta naszego ośrodka skierowana jest do każdej kobiety, która przyznała, że potrzebuje pomocy. Profesjonalna kadra terapeutów gwarantuje empatyczne podejście do pacjentki, pełne współczucia i zrozumienia oraz chęci niesienia szeroko rozumianego wsparcia. Cenne doświadczenie i ogrom wiedzy pracowników dają gwarancję skutecznego leczenia bulimii. Podczas pobytu zapewniamy stałą opiekę psychoterapeuty, ze wsparciem lekarza internisty a w szczególnych przypadkach psychiatry. Zestawienie terapii grupowej wraz z indywidualną i rodzinną pozwala ujrzeć własny problem z dużo szerszej perspektywy. Pacjentka ma szansę zobaczyć swoją chorobę oczami innych osób, również tych najbliższych. Często samo uświadomienie sobie pewnych pomijanych wcześniej kwestii umożliwia zmianę szkodliwych schematów myślenia i zastąpienie ich nowymi. Leczenie bulimiiw naszym ośrodku cechuje się wysoką skutecznością. Naszym celem jest udzielanie szeroko pojętej pomocy, obejmującej wsparcie medyczne, psychologiczne i duchowe. Połączenie specjalistycznej wiedzy z cennym doświadczeniem i empatią pozwala nam cieszyć się wysoką efektywnością oddziaływań, która wynosi ponad 80%. 

Bibliografia:

B. Józefik (red.): Anoreksja i bulimia psychiczna. Rozumienie i leczenie zaburzeń odżywiania się. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1999.

B. Józefik: Kultura, ciało (nie)jedzenie. Terapia. Perspektywa narracyjno-konstrukcjonistyczna w zaburzeniach odżywiania. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2014.

J. Borowiecka-Kluza: Zaburzenia odżywiania (anoreksja i bulimiahttps://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/choroby/75618,zaburzenia-odzywiania A. Dębski: Bulimia
https://www.medonet.pl/choroby-od-a-do-z/inne-choroby,bulimia—przyczyny–objawy–leczenie-i-skutki–co-to-jest-,artykul,1721188.html

Formularz dofinansowania
Medical Finance Group