Kompulsywne jedzenie

Kompulsywne jedzenie

U zdrowego człowieka czynnikami regulującymi przyjmowanie pokarmów są odczucia głodu i sytości. Zaburzenia odżywianie nigdy nie są ograniczone wyłącznie do samego problemu z jedzeniem. Nieodpowiednie odżywianie jest tylko widocznym objawem istnienia innych problemów, odpowiedzialnych za te zaburzenia. W grupie zaburzeń odżywiania możemy wyróżnić bulimię, jadłowstręt psychiczny czyli anoreksję, oraz napady objadania się. Często zaburzeniom odżywiania towarzyszą inne zaburzenia, takie jak alkoholizm, narkomania czy inne uzależnienia i zachowania kompulsywne.
Zaburzenia odżywiania rozwijają się na podłożu psychogennym:

  • anoreksja to tzw. unikanie pierwotne (sposób na zabezpieczenie się przed trudnymi emocjami, stresem i negatywnym myśleniem)
  • bulimia to tzw. unikanie wtórne (próba zablokowania przykrych emocji i negatywnych przekonań na swój temat już po ich wystąpieniu).

Osoby cierpiące na bulimię i anoreksję wykazują pewne charakterystyczne cechy osobowości i mają zwykle trudności z nawiązaniem kontaktu z otoczeniem. U obu dominuje brak akceptacji własnego ciała, negatywna samoocena, skłonność do nadużywania leków i innych zachowań kompulsywnych. Oba schorzenia mogą zmieniać swój obraz kliniczny i przechodzić jedno w drugie.

leczeniu zaburzeń odżywiania stosuje się psychoterapię i terapię grupową. Pacjentka musi uświadomić sobie fakt, że choroba jest wynikiem zachowań związanych z jedzeniem, a te z kolei ściśle łączą się ze stanem emocjonalnym oraz z wydarzeniami życiowymi.

Terapia behawioralno-poznawcza polega między innymi na:

  1. dieto-terapii: monitorowaniu jedzenia, nauce regularnego spożywania posiłków, wprowadzaniu pokarmów których chora unika, wprowadzaniu produktów i nawyków żywieniowych zmniejszających napady kompulsywnego objadania się,
  2. budowaniu świadomości myśli i zachowań związanych z jedzeniem,
  3. pracy nad pozytywną samooceną, nad obrazem samej siebie i samoakceptacją,
  4. pokonywaniu trudności związanych z osiąganiem celów oraz perfekcjonizmem,
  5. nauce budowania racjonalnych i realnych oczekiwań wobec siebie i swojego wyglądu,
  6. pracą terapeutyczną w obszarze relacji domu rodzinnego i relacji w ogóle.

Bardzo dobre efekty daje dodatkowo uczestnictwo w grupach wsparcia i Program 12 Kroków. Jedną ze Wspólnot Dwunastokrokowych w Polsce jest Wspólnota Anonimowych Jedzenioholików- AJ.

Wspólnota AJ proponuje konkretne narzędzia zdrowienia jak:

sponsorowanie, mitingi, telefony wsparcia ,plan jedzenia, pisanie uczuć, literaturę, plan działania, anonimowość i służbę – by uzyskać i utrzymać abstynencję oraz by zdrowieć.

Wykaz mitingów AJ można znaleźć pod adresem: https://anonimowijedzenioholicy.org/mityngi/

Formularz dofinansowania
Medical Finance Group