Obecnie w Kanadzie uzależniona kobieta – hazardzistka nie jest niczym dziwnym. Z kolei chińskie zamknięte ośrodki leczenia uzależnień to temat tabu.
Przeczytajcie o tym, jak rozwija się hazard na świecie i jaki ma związek z kulturą danego kraju oraz z mentalnością jego mieszkańców.
USA – terapia uzależnień od hazardu dla mieszkańców Nevady
Historia hazardu w USA ma charakter ambiwalentny – piszą w swojej książce pod tytułem Hazard Iwona Niewiadomska, Małgorzata Brzezińska i Bernadeta Lelonek. Otóż duże zainteresowanie grami hazardowymi przeplatało się w tym kraju z ostrymi represjami. Jednak to, co zabronione, zawsze intryguje, a więc niejeden amerykański prywatny ośrodek odwykowy pełen był hazardzistów.
Już na początku XIX wieku wzdłuż rzeki Missisipi pływały parowce oferujące gry hazardowe różnego rodzaju. Okoliczna ludność napływowa przyjęła tę ofertę bardzo przychylnie. Z kolei wschodnie stany USA prezentowały negatywny stosunek do hazardu jak i do hazardzistów. Krótko po wojnie secesyjnej kilka stanów zgodziło się na prywatne loterie, jednak niedługo po tym władze USA zakazały gier hazardowych i loterii we wszystkich stanach.
Hazardowy zastój zaczął zmieniać się w XX wieku. W latach 90-tych najpopularniejszymi formami hazardu były…
- loterie
- gry kasynowe
Wyjątkowym miejscem rozwoju hazardu w USA jest Nevada. Stan ten był pionierem w legalizacji gier losowych. Wpływy z hazardu są tutaj od lat 30-tych XX wieku motorem gospodarki, podobnie jak turystyka. Kasyna oferują…
- gry karciane
- ruletkę
- zakłady bukmacherskie
- automaty do gier
Obecne są tutaj też automaty stojące w sklepach spożywczych, barach, restauracjach czy domach towarowych. Nie ma natomiast państwowej loterii.
Zamknięte ośrodki leczenia uzależnień mają tu też wiele do roboty, ponieważ (jak pokazały badania) aż 78% mieszkańców stanu Nevada cierpi na nałóg hazardowy, podczas gdy średnia krajowa wynosi 61%.
Kanada – terapia uzależnień od hazardu dla trzydziestolatków
Przeprowadzone w połowie lat 90-tych w Quebec badania pokazały, że typowym kanadyjskim hazardzistą jest samotny mężczyzna w wieku powyżej trzydziestu lat. Od początku XXI wieku rośnie jednak liczba młodzieży uprawiającej hazard.
Niejeden kanadyjski prywatny ośrodek odwykowy gości u siebie uzależnione od hazardu kobiety, ponieważ – jak podają badania – Kanadyjki coraz częściej popadają w hazardowy nałóg. W dodatku organizatorzy gier liczbowych stale chcą odmłodzić swoją klientelę, próbując uzależnić od grania dzieci.
Australia – prywatny ośrodek odwykowy czeka na fanów pokera
Od czasu, kiedy w 1973 roku otwarto tu pierwsze kasyno, pasja grania osiągnęła niezwykłe rozmiary. W ciągu kolejnych dziesięciu lat Australijczycy stali się największymi graczami świata. Najpopularniejsze gry to…
- poker
- jednoręki bandyta
Zyski z automatów do gier są tutaj większe niż zyski z konsumpcji piwa. Badania pokazują jednocześnie, że co czwarty gracz jest rozwiedziony a jeden na dziesięć ma poważne problemy psychiczne.
Chiny – hazard to tabu
W Chinach z hazardem jest zupełnie inaczej. Otóż aż do 1987 zabronione były wszelkie gry losowe. Obecnie grać można, ale tylko z okazji… Nowego Roku.
Legalny hazard jest obecny tylko w Hong Kongu i Makao. W pozostałych częściach Chin powszechne loterie organizować można jedynie wtedy, jeśli przychody będą przekazane na cele charytatywne. Chińska propaganda przedstawia hazard jako wadę kapitalizmu.
Poza tym gry hazardowe są w Chinach tematem tabu. Jest to spowodowane specyficzną mentalnością, kulturą i wierzeniami, które wpłynęły na stosunek Chińczyków do gier. Otóż mieszkańcy tej kultury uważają, że przeznaczenie jest nieodwołalne i zdeterminowane przez niebo. Stąd wydarzenia losowe są zapisane i raczej nieodwracalne. Są elementem sacrum – czegoś świętego. W dodatku Mieszkańcy Chin przypisują cyfrom szczególną moc symboliczną.
Nowa Zelandia – hazard to bagaż europejskiej cywilizacji
Hazard, tak samo ja alkoholizm czy palenie traktowane jest w Nowej Zelandii jako brzemię cywilizacji przyprowadzonej przez białego człowieka. Zamknięte ośrodki leczenia uzależnień to także element tej cywilizacji. Maorysi nie wiedzieli co to leczenie alkoholizmu, leczenie narkomanii czy leczenie uzależnień behawioralnych, bo nie znali wielu nałogów europejskich. Bo używki przynieśli dopiero koloniści.
I tak, jak wcześniej Maorysi nie mieli w ustach nawet papierosa, tak w 2000 roku wydali na gry losowe przeciętnie 538 dolarów, mimo że ich dochody są małe. Badania pokazały też, że co szósty maoryski przestępca przebywa w więzieniu w związku z problemami z hazardem.