– to dziecko, któremu przyszło żyć i dorastać w rodzinie w której co najmniej jedno z rodziców było osobą uzależnioną od alkoholu. W związku z tym, rozwinęło cechy, dzięki którym łatwiej było mu przetrwać. Jednak cechy te nie sprzyjają prawidłowemu rozwojowi osobowości dziecka i nie sprawdzają się w dorosłym i niezależnym życiu. Po opuszczeniu rodziny pierwotnej prowadzą one do cierpienia. Dzieci pochodzące z rodzin z problemem alkoholowym, odtwarzają przeżytą w dzieciństwie traumę w swoich dorosłych związkach i rodzinach. Każde z nich funkcjonuje w roli, którą przyjęło we wczesnym dzieciństwie.
Bohater Rodziny
Dziecko pełne wyrzeczeń i poświęceń dla rodziny. Czuje się odpowiedzialny za wszystko i wszystkich wokoło. Rezygnuje z własnych celów życiowych by godzić rodziców, opiekować się rodzeństwem i domem. Innymi słowy żyje intensywnie życiem innych członków rodziny, walcząc o ich sprawy i zaniedbując siebie. Ma małą świadomość własnych pragnień i potrzeb, łatwo w nim wzbudzić poczucie winy. Niszczy samego siebie, próbując sprostać stawianym sobie zbyt wygórowanym oczekiwaniom.
Kozioł Ofiarny
Dziecko zwane często wyrzutkiem lub czarną owcą, oscylujące w stronę marginesu społecznego z powodu zagubienia i braku miłości rodziców. W związku z doznawanym upokorzeniem, często agresywne, wagarujące, uciekające z domu, sprawiające trudności wychowawcze. Kozioł ofiarny szuka akceptacji w subkulturach, środowiskach przestępczych, często powiela uzależnienie rodzica, stając się ofiarą rodzinnego, alkoholowego kieratu.
Dziecko We Mgle
Dziecko niewidzialne i zagubione, często izoluje się z życia rodzinnego a nawet z życia realnego w ogóle. Oddala się w świat fantazji, książek, muzyki, gier komputerowych, Facebooka, lub innego rodzaju aktywności przeżywanej samotnie. Czuje się pozbawione zarówno wad i zalet, a nade wszystko troski i miłości ze strony najbliższych. Boi się ludzi, świata realnego i nie umie się w nim poruszać, ma poważny problem z nawiązywaniem relacji.
Dziecko Maskotka-Błazen
Dziecko specjalizujące się w rozładowywaniu rodzinnych napięć. Rozśmiesza innych, przeżywając rozpacz, łagodzi kłótnie, wewnętrznie drżąc ze strachu. Odwraca uwagę od problemów, rozbraja każdą sytuację śmiechem, znikając za maską błazna którego gra. W rzeczywistości bardzo wstydzi się samego siebie i ma skrajnie niską samoocenę. Niczego nie traktuje poważnie z obawy przed rzeczywistością.
Inne role w rodzinie dysfunkcyjnej to m.in.: mały rodzic, kumpel taty, mała królewna, córeczka tatusia, perfekcjonista, wspólnik mamy, wizytówka rodziny, siłacz, prześladowca, przegrany. Jedna osoba podejmuje zwykle więcej niż jedną rolę.